ایران در سال۲۰۱۴ حدود ۱۶۴۴ مترمکعب آب شیرین تجدیدپذیر برای هر نفر داشته؛ در حالی در ۵۰ سال اخیر، ۴ هزار مترمکعب از آبهای تجدیدپذیر خود را از دست داده است.بانک جهانی به تازگی گزارشی از وضعیت آب شیرین در کشورهای مختلف دنیا منتشر کرده است؛ بر این اساس ایران در سال ۲۰۱۴، حدود ۱۶۴۴
ایران در سال۲۰۱۴ حدود ۱۶۴۴ مترمکعب آب شیرین تجدیدپذیر برای هر نفر داشته؛ در حالی در ۵۰ سال اخیر، ۴ هزار مترمکعب از آبهای تجدیدپذیر خود را از دست داده است.بانک جهانی به تازگی گزارشی از وضعیت آب شیرین در کشورهای مختلف دنیا منتشر کرده است؛ بر این اساس ایران در سال ۲۰۱۴، حدود ۱۶۴۴ مترمکعب آب شیرین تجدیدپذیر برای هر نفر داشته؛ در حالیکه در سال ۱۹۶۲ این مقدار ۵۵۷۰ مترمکعب بوده است؛ یعنی در حدود نیم قرن، حدود ۴ هزار مترمکعب از آبهای تجدیدپذیر ایران کم شده است.
در این گزارش گفته شده است، در ایسلند برای هر فرد به اندازه بیش از ۲۰۰ استخر المپیک آب شیرین تجدیدپذیر وجود دارد؛ با این حال نزدیک به ۱.۶ میلیارد نفر در کشورهایی زندگی می‌کنند که با کم‌آبی رو به رو هستند. این وضعیت ممکن است در دو دهه آینده دو برابر شود. در این میان انتظار می‌رود که سطح آب شیرین تجدیدپذیر در آسیای مرکزی تا ۱۷۰۰ مترمکعب برای هر نفر کاهش پیدا کند، این عدد معادل یک استخر در سال ۲۰۳۰ برای هر نفر است.
طبق این گزارش، بیشترین مقدار آب شیرین تجدیدپذیر متعلق به کشور ایسلند با ۵۱۹۲۶۵ مترمکعب برای هر نفر است. رتبه دوم متعلق به کشور گویانا با ۳۱۵۴۸۹ مترمکعب است؛ البته در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا هم اوضاع چندان جالب نیست؛ چرا که براساس این آمار مقدار آب شیرین تجدیدپذیر در این منطقه ۵۵۵ مترمکعب برای هر نفر بوده است. در سال ۱۹۶۲، این مقدار ۲۰۶۸ مترمکعب برای هر نفر بوده است.
همچنین در کل جهان در سال ۲۰۱۴، ۵۹۲۵ مترمکعب سرانه آب شیرین تجدید پذیر بوده است. در سال ۱۹۶۲، این مقدار ۱۳۲۰۶ مترمکعب بوده است
