شرکتهای دیگر نیز مانند بی ام دبلیو امیدوارند این شرایط همچنان ادامه یابد و به همین دلیل ظرفیت تولید را در قالب سرمایه‌گذاری‌های مشترک با شرکتهای چینی، طبق الزام دولت این کشور، گسترش می‌دهند.
به گزارش سورنا بورس، یک کارشناس بازار خودرو برآورد می‌کند که سرمایه گذاری‌های مشترک به زودی، کارخانه‌های خودروسازی با ارزش ۱۲۳ میلیارد دلار در این کشور ایجاد خواهند کرد. اما حقیقت تلخ این است که این شرکت‌ها روزهای سختی پیش رو خواهند داشت که رویای سودهای بی پایان را خاتمه می‌دهد.
دلیل اول این است که نرخ رشد فروش در حال کند شدن است. دوران رشدهای سالانه دورقمی دیگر به پایان رسیده است.
کارشناسان غربی پیش بینی می‌کنند که نرخ رشد در ده سال آینده بین ۶ تا ۹ درصد باقی خواهد ماند. این ارقام نسبت به بسیاری از کشورهای دیگر بالاتر هستند. اما با توجه به افتتاح کارخانه‌های جدید، مازاد ظرفیت تولید نگران کننده و غیرقابل اصلاح است.
طی سالهای گذشته کارخانه‌های جدید ۳/۵ میلیون خودروی سبک در سال تولید کنند. طبق یک معیار قدیمی مرسوم در صنعت خودروسازی، با فرض بر این که یک روز کاری عادی از دو نوبت ۸ سـاعته تشکیل می‌شود، کارخانجات مونتاژ قطعات باید با بیش از ۷۵ درصد ظرفیت کار کنند تا به سودآوری برسند.
بسته شدن کارخانه‌های خودروسازی آمریکا و پس از آن افزایش مجدد فروش به این معنی است که کارخانه‌های این کشور در حال حاضر با بیش از ۱۰۰ درصد این ظرفیت کار می‌کنند. در مقابل، عدد میانگین برای کارخانه‌های مونتاژ چینی به زیر ۷۰ درصد افت کرده است. به این ترتیب، کاهش سوددهی در راه است.
یکی از نشانه‌های بروز این بحران واکنش فروشندگان خودرو است که نمی‌خواهند سود فروششان وابسته به اهداف غیرواقع گرایانه ای باشد که در زمان رونق توسط شرکت‌ها تعیین شده است.
با کاهـش خرید خودروهای نو در چین، برخی از شرکتهای پرفروش خارجی در این کشور، مانند فورد و فولکس واگن، تخفیف‌ها و تسهیلاتی ارائه می‌کنند تا اوضاع را تغییر دهند. برندهای رده دوم هم همین مسیر را دنبال شرکتهای محلی طی می‌کنند.
مکس واربرتن، تحلیلگر صنعتی شرکت تحقیقاتی استنفورد، هشدار می‌دهد که «کاهش همیشه یک طرفه بوده است، بنابراین، کاهش قیمت‌ها تقریبا بر شرکت‌هایی اثر می‌گذارد که حاشیه سود پایین‌تری دارند…»
با وجود طرح‌های گسترش خودروسازهای مطرح دنیا، اخیرا رئیس شرکت بی ام دبلیو در گزارشی برای تحلیلگران این شرکت نسبت به وخامت اوضاع در چین هشدار داده است. فشارهای قیمت گذاری به ویژه برای لوکس‌ترین مدل‌های خودروسازان دیگر مانند رولز رویس انگلیسـی، بسیار شدید است.
او می‌گوید: اوضاع چین عوض شده است. خودروهای ساخت شرکتهای چینی که ســرمایه گذاری مشترکی با شرکتهای خارجی ندارند، سال‌ها است توسط مشتریان نادیده گرفته می‌شوند. تعدادی از تولیدکنندگان مستقل محلی در سالهای اخیر از محبوبیت روزافزون خودروهای دو دیفرانسیل کوچک و ارزان منتفع شده‌اند.
در حال حاضر، این خودروها در چین توسط شرکتهای داخلی تولید می‌شوند. شرکت گریتوال، که نامی در میان شرکتهای متوســط چینی دارد، تصمیم گرفته است تولید سواری‌های خود را کاهش دهد و بر روی خودروهای دو دیفرانسیل که شناخته شده تر هستند، تمرکز کند.
اما با پایان یافتن این دوره کوتاه، بحران برای شرکتهای محلی حتی بزرگتر از شرکتهای خارجی خواهد بود. بیشتر شرکتهای خودروسازی چینی مجموعه‌های کوچکی هستند که خودروهای بی کیفیت و پرسروصدا تولید می‌کنند. بسـاری از آنها در حال حاضر زیان ده هستند.
تنها دلیل بقای آنها یارانه‌های دولتی و سیاستهای تدارکاتی مقامات شهری و استانی است. تعدادی از بهترین شرکتهای خودروساز دولتی ـ مانند خودروسازی شانگهای ـ که سرمایه‌گذاری‌های مشـترکی با جنرال موتورز و فولکس واگن دارند، سودهای قابل توجهی به دست می‌آورند. اما تنها دلیل اعتبار آنها این است که دولت شرکتهای خارجی را ملزم به این شراکت کرده است.
هدف دولت پین این است که شرکتهای چینی شیوه طراحی، ساخت و فروش خودروهای خوب را از شرکتهای خارجی بیاموزند. اما این شرکت‌ها تاکنون موفق به یادگیری نشده‌اند و جایگاهشان به تولیدکنندگان قراردادی تنزل پیدا کرده است.
اگر اجازه داده می‌شد عوامل بازار در صنعت خودروسازی چین اثر بگذارند، یعنی هم یارانه‌ها قطع می‌شد و هم خودروسازان خارجی می‌توانستند شرکای چینی خود را بخرند یا به تنهایی فعالیت کنند، این صنعت استحکام بیشتری می‌یافت.
در این صورت، بسیاری از شرکتهای چینی از دور خارج می شـند، اما تعداد اندکی وادار می‌شدند با تکیه بر ذکاوت خود به بقــا ادامه دهند و نوآوری و توسعه را بیاموزند.
اگر رویای چینی‌ها برای داشتن برندهای جهانی خودرو توسط شرکتهای داخلی این کشور محقق نشود، شاید باید نگاه خود را به سمت دیگری متمایل کنند ـ مثال شرکتهای نوآور و هوشمند تکنولوژی.
منبع: خبرآنلاین
